Bardzo mało wiemy o Euklidesie. Zarówno daty jak i miejsce urodzenia i śmierci nie są dokładnie znane - przypuszcza się, że urodził się około 325 roku p.n.e., a zmarł w roku 265 p.n.e. Pochodził z Aten, jednak przez większość życia działał w Aleksandrii.

Niestety również bardzo mało jest informacji o wykształceniu Euklidesa. Najprawdopodobniej wykształcił się w Akademii Platońskiej jak większość wybitnych uczonych w tamtych czasach. Podczas pobytu w Akademii Platońskiej Euklides posiadł głęboką wiedzę, mając dostęp do najlepszych prac matematyków i filozofów greckich. Euklides pozostawał w Akademii Platońskiej w Atenach do momentu, gdy został zaproszony przez Ptolemeusza I do Aleksandrii, by nauczał w jego niedawno założonym uniwersytecie. Tam Euklides założył szkołę matematyki i pozostał do końca swego życia. Prawdopodobnie pełnił funkcję pierwszego dyrektora Biblioteki Aleksandryjskiej.

Euklides jest nam najbardziej znany jako "ojciec geometrii" dzięki swemu nieśmiertelnemu dziełu Elementom. Żadna inna książka oprócz Biblii tak szeroko nie została przetłumaczona i nie została puszczona w obieg. Od czasu, gdy została napisana, określona jest jako nadzwyczajna praca, studiowana przez wszystkich matematyków, nawet największego matematyka starożytności - Archimedesa. To jest niewątpliwie najlepszy tekst matematyki, jaki kiedykolwiek został napisany.

Elementy Euklidesa są matematycznym traktatem, składającym się z trzynastu ksiąg. Jest to zbiór definicji i postulatów, które tworzą podstawę geometrii i udowadniają instrumentalny rozwoju logiki i nowoczesnej nauki. Jest to podręcznik wprowadzający nas w aksjomatyczny świat geometrii.

Euklides nigdy nie użył w swym dziele słowa "geometria", prawdopodobnie dlatego, iż uważał, że trzynaście tomów jego dzieła zajmuje się więcej niż geometrią. Pierwsze cztery księgi i szósta dotyczą geometrii płaskiej, ostatnie trzy - przestrzennej, których ukoronowaniem są rozważania o pięciu wielościanach foremnych. Piąta poświęcona jest teorii proporcji w ujęciu geometrycznym. Treść księgi siódmej, ósmej i dziewiątej jest arytmetyczna. Autor wykłada w nich arytmetykę pitagorejską, a więc właściwie teorię liczb, lecz w sposób naukowy, bez cienia pitagorejskiej mistyki.

Najbardziej znanym twierdzeniem, zwanym twierdzeniem Euklidesa jest: Pole kwadratu zbudowanego na wysokości trójkąta prostokątnego poprowadzonej z wierzchołka kąta prostego jest równe polu prostokąta o bokach równym odcinkom, na które ta wysokość podzieliła przeciwprostokątną.

Euklides był najwybitniejszym dydaktykiem, jakiego znała ówczesna historia matematyki.

Źródło:
www.wikipedia.org
www.math.edu.pl
www.matematycy.interklasa.pl
wazniak.mimuw.edu.pl